至正壬辰之春余卧病始起遭时多故奔走山谷间触物兴怀忽复 野王有二老,矫若双凤雏。不栖恶木枝,宁啄中田粰。翱翔千仞上,览德周八区。赤符启帝子,锵其应瑶图。一鸣洞黈纩,再举凌天衢。飘飖不可絷 2019-02-10 作者:胡翰
至正壬辰之春余卧病始起遭时多故奔走山谷间触物兴怀忽复 病起不饮酒,客来意何如。四座皆春风,燕燕深相于。富有富贵交,贱有贫贱趋。古意吾所爱,今人宁见迂。忘情衡门下,言笑色敷腴。忽淹嵇康驾 2019-03-22 作者:胡翰
至正壬辰之春余卧病始起遭时多故奔走山谷间触物兴怀忽复 巴陵韩希孟,淑质自天挺。一为军中虏,视死犹一瞑。自云瑚琏器,不肯作溺皿。借此清江水,葬我全首领。愿魂化精卫,填海起成岭。皇天如有知 2019-12-21 作者:胡翰
至正壬辰之春余卧病始起遭时多故奔走山谷间触物兴怀忽复 水烦鱼不大,驭促马已疲。法令贵宽厚,牛毛安所施。秦风荡六合,赋役悬高卑。料民事隐核,簿书日孜孜。君卿尝见嗟,谅者以为宜。其势如张弓 2018-08-16 作者:胡翰
至正壬辰之春余卧病始起遭时多故奔走山谷间触物兴怀忽复 偶家长山下,遂与世途远。泉声挂屋角,晓见池水满。日出生清华,风来送余善。大化无端倪,宁谓心有眼。床头遗古书,岁月忽已晚。玩之不能了 2018-10-14 作者:胡翰