仆射相公以望重位高识分知足因书台抱遽成雅章清苦振琼烂 霜毛种种已难簪,圣代归田又未甘。今日忝尘何啻足,昔年贫贱尽曾谙。图书府里闲堪爱,骚雅门中乐自耽。唯恨病来春枉过,花前辜负旧醺酣。 2018-09-07 作者:李至